کنتاکتور زیمنس ۳RH2122-1AB00

کنتاکتور زیمنس ۳RH2122-1AB00 یک وسیله الکترومکانیکی است که از ویژگی‌های الکترومفناطیس برای اتصال یا جدا کردن تعدادی کنتاکت در مدارهای الکتریکی بهره می‌برد. این ویژگی به منظور کنترل ولتاژ و جریان در مدارها و همچنین برای انجام عملیات قطع و وصل مدارها به کار می‌رود. هر کنتاکتور اغلب دارای سه کنتاکت اصلی برای ایجاد اتصال در مدار است

توضیحاتی در مورد کنتاکتور زیمنس ۳RH2122-1AB00 :

کنتاکتور زیمنس ۳RH2122-1AB00 یک وسیله الکترومکانیکی است که از ویژگی‌های الکترومفناطیس برای اتصال یا جدا کردن تعدادی کنتاکت در مدارهای الکتریکی بهره می‌برد. این ویژگی به منظور کنترل ولتاژ و جریان در مدارها و همچنین برای انجام عملیات قطع و وصل مدارها به کار می‌رود. هر کنتاکتور اغلب دارای سه کنتاکت اصلی برای ایجاد اتصال در مدار است. برخلاف کلیدهای مکانیکی که عمل قطع و وصل به صورت مکانیکی یا توسط دست انجام می‌شود، کنتاکتورها جریان را با استفاده از ولتاژ ورودی کنترل می‌کنند.

عملکرد کنتاکتور زیمنس ۳RH2122-1AB00 به این صورت است که با وصل کردن یک جریان با ولتاژ کم به ورودی کنتاکتور، جریان ورودی از طریق یک بوبین عبور کرده و بوبین در حالت آهنربایی قرار می‌گیرد. این باعث جذب یک هسته متحرک به سمت خود می‌شود، و در نتیجه، کنتاکت‌ها در داخل کنتاکتور به یکدیگر برخورد کرده و وصل می‌شوند. این فرآیند برای کنترل تغییرات در مدارها و قطع یا وصل کردن اتصالات برقی از اهمیت زیادی برخوردار است

اجزاء اصلی کنتاکتور زیمنس ۳RH2122-1AB00 به شرح زیر هستند:

1. قاب مکعبی بدنه کنتاکتور: قابی به شکل مکعب که بدنه اصلی کنتاکتور را شامل می‌شود.
2. محل اتصال جریان ورودی و کنترلی (A1 و A2): نقاطی که جریان ورودی و سیگنال‌های کنترلی به کنتاکتور متصل می‌شوند.
3. سیم پیچ داخلی: سیمی که با عبور جریان ورودی از آن، حالت آهنربا پیدا می‌کند و در عملکرد بوبین تاثیرگذار است.
4. هسته فلزی ثابت: بخشی از ساختار که هسته فلزی ثابت کنتاکتور را تشکیل می‌دهد.
5. هسته فلزی متحرک: بخشی که هسته فلزی قابل حرکت را در بر دارد و در اثر تغییرات جریان بر روی سیم پیچ داخلی حرکت می‌کند.
6. شش ترمینال (L1, L2, L3, T1, T2, T3): نقاط اتصال مختلف که به تیغه‌های قدرت معروف هستند. زمانی که جریان ورودی به A1 و A2 وصل می‌شود، تیغه‌ها به یکدیگر وصل می‌گردند:
   • L1 به L2
   • T1 به L3
   • T2 بهT3

   • تعریف عبارات بر روی هر کنتاکتور به شرح زیر است:

     1. In (جریان نامی کنتاکتور): جریانی که کنتاکتور تحت شرایط کار نامی عبور می‌دهد.
     2. جریان دائمی (Ith2): جریانی که می‌تواند در شرایط کار نرمال و به مدت نامحدود از کنتاکت‌های کنتاکتور عبور کند، بدون آسیب به آنها و تجاوز از حد حرارت مجاز، و بدون نیاز به تعمیر و خدمات.
     3. جریان هفتگی (Ith1): مقدار جریانی که در شرایط کار نرمال، اگر به مدت یک هفته از کنتاکت‌های کنتاکتور عبور کند، به آنها هیچ آسیبی وارد نمی‌کند و نیازی به خدمات و تعمیر ندارد.
     4. جریان هشت ساعتی (Ith): جریانی که با اتصال یک بار در هر هشت ساعت یا شیفت کاری در شرایط نرمال، توسط کنتاکت‌ها بدون مشکل تحمل می‌شود.
     5. ولتاژ کار نامی (Ue): ولتاژی که در شرایط کار نامی و در جریان نامی از کنتاکت‌های کنتاکتور عبور می‌کند.
     6. ولتاژ عایقی نامی (Ui): ولتاژی که استحکام عایقی بین کنتاکت‌ها را مشخص می‌کند. اگر ولتاژ عبوری از کنتاکت‌های کنتاکتور از این مقدار بیشتر شود، قدرت عایقی بین کنتاکت‌ها از بین می‌رود و موجب اتصال کوتاه بین فازها می‌شود.
     7. ولتاژ تغذیه نامی (Uc): مقدار ولتاژی که باید به بوبین کنتاکتور برسد تا بوبین قادر به انجام عمل جذب باشد.